Ağlayıp inleyerek günü akşam eden Mâhşeker yine tûtînin yanına gelip, " Ey Bilge tûtî! Madem nasihatlerin bitti ve hikâyelerin tükendi, gün ışımadan ben de o sevdiğim adamın yanına gitmek istiyorum. Bu isteğime müsaade var mıdır? " diye sordu. Bunu işiten tûtî, " Ey Mâhşeker! Niçin benden izin istiyorsun? Ben ne vakit sana izin vermemezlik yaptım? Aksine, bu gençliğini ve güzelliğini boşa geçirmemen için sana yardım ediyorum. Meşhur meseldir, atılan ok, söylenen söz, geçen ömür geri dönmez. Bu güzel ömrü boş yere geçirmek senin gibi güzele layık değildir. Hemen şimdi sevgiline gitmelisin. "
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.