Korona Günlükleri: İnsanlık Normale Dönebilir Mi?
Selamlar Sevgili 1k Okurları;
16 Mart'tan beri evdeyim. Koronavirüs sebebiyle sadece birkaç kez ev ihtiyaçları için dışarı çıktım. Onun dışında evden dışarı çıkmıyorum.
Evden çıkarken ve geri geldiğimde yaptığım şeyler;
1- Ev dışına çıkarken tek kullanımlık eldiveni takıyorum.
2- Yanıma dezenfektan ve kağıt peçete alıyorum,
3-
··
72 görüntüleme
Çoğumuz durumu aynı ben 3 haftadır evden çalışmama rağmen ailemin yanına gitmek istemedim bin türlü bahane uydurarak ama sizinde dediginiz gibi kendimi gectim dışarıdan onlara virüs bulaştırırım korkusu var malesef görüntülü konuşmak çok daha iyi sanırım bu süreçte. Ayrıca sadece market için dışarı çıkıyorum ve bundan bile nefret eder hale geldim risk grubu büyüklerimizin dünya umrunda değil ve market çalışanlarının sağlıklarını düşündüklerini sanmıyorum çünkü markette saatlerce boş boş bakınmaları başka anlama gelmiyor. Asıl sorun market sonrası eve gelme kısmı market işim en fazla 20 dk sürmesine rağmen aldıklarımı eşyalarımı ve tabiki kendimi dezenfekte sürem çılgınca uzun sürüyor. Her şey bittikten sonra oturunca ben ne yaşadım hissi içinde bir yarım saat geçiriyorum malesef. Sanırım bende baya uzun yazdim içimi dökmem gerekiyormuş sizin yazdiklariniz içinde hem teşekkürler (bir çoğumuzun yaşadığını dillendirdiginiz icin) hemde elinize sağlık 😊
Neyseki benim çalıştığım birim şimdilik bize idari izin veriyor ya da fazla mesailerimizi siliyor. Yoksa hastanede el yıkamaktan ellerin his duygusu kayboluyor. Arabadan inmeden beş dakikalık dezenfekte işlemini uygulamazsam kirlenmiş hissediyorum. Hastane yemeklerini normalde yiyemezdim hiç yiyemiyorum şimdi. Hastane dağın başında olduğu için etraftaki birkaç restaurant kebapçı da kapattı zaten yiyecek pek bir şey yok. Zaten olsa da cesaret edip sipariş verir mi insan? Evden yemek görürsem kapları geri getirebilir miyim? Yakında kendimi eve getirmeyi keseceğim gibi görünüyor. Evde iken her şey daha güzel. Ama aynı şeyleri tekrar yapınca ne iştah kalıyor ne şevk. Daha diyecek çok şey var...
Evet ben de o şekilde evdeyim. Herkeste bu ve benzeri hisler yaratıyor benim düşünceme göre. Bu yüzden insani ilişkilerin hasar göreceğini düşünüyorum. Özellikle insansız yapamayan insanların büyük psikolojik sorunlar yaşayacağını düşünüyorum. Ben sipariş falan veremem, kuru ekmek yerim cidden yemek siparişi vermem.
El dezenfektanları zaten yakında işlevini yitirecek herhalde, elimizde bir şey kalmayacak. :))
2 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Sadece filmlerde gördüğümüz, kabusa dönüşebilecek günlerden geçiyoruz ne yazık ki...Yazdığınız her adımı büyük ihtimalle bu konuda hassasiyet gösteren herkes uyguluyordur..
9. Maddeye katkı ve size kolaylık olsun diye yazmak istedim...Marketten aldıklarımızı FIFO mantığı ile kullanmaya çalışıyoruz ve gelen torbaları mümkün olduğu kadar geç mutfağa alıp kullanmaya çalışarak, eğer kutular üstünde virüs varsa, zamanla yok olmasını sağlamayı amaçlıyoruz...Mümkünse 1 gün kadar, hatta 2 gün çıkarmadan balkonda durması içimizi rahat ettiriyor ( dolaba girmek zorunda olanlar buna dahil değil tabii)
Corona günlerinde iki oğlumuzla beraber 4 kişilik çekirdek aile durumuna geri dönüşümüz, bu durumdaki tek güzel yan...
Bir an önce güzel günlere kavuşmak dileğiyle...
Ben tam olarak gün saymadım ama sanıyorum 3 hafta oluyor dışarı çıkmayalı. Evin ihtiyaçlarını eşim çıkıp aldığı için benim hiç çıkmama gerek kalmıyor. Genelde de evde vakit geçirmeyi seven biri olduğum için çok sıkıntı yaşamıyorum. Her şeyden öte kitaplarım ve çocuğum var sıkılmak için zaman olmuyor. Bu süreç bittiğinde hepimizde bir şüpheci yaklaşım kalacağını düşünüyorum. Eşim dışardan bir şey getirdiğinde onlara dokunduktan sonra ellerimi yıkamadan başka bir şeye dokunmuşsam dalgınlıkla, ellerimi yıkadıktan sonra dahi bir 'acaba' kalıyor kafamda. Bu sefer neye dokunsam ellerimi yıkamaya koşuyorum. Ve evet biz olmasak bile bizden sonra kalacak insanlar nasıl bir dönemden geçtiğimiz konusunda bir fikir sahibi olabilsinler diye, ya da en azından çocuğum büyüdüğünde okusun diye günlük olmasa da ara sıra bir şeyler karalamaya çalışıyorum. Ölmez sağ kalırsak eğer belki yıllar sonra ben bile açıp okuma ihtiyacı duyabilirim diye... ✌🌹
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.