Korkular büyüttü scout yine de geçti ağacın gölgesinden. Öyle güçlü bir kız. Babasının dizinde huzuru buluverirken küçüklüğümü hatırladım hep. Scout'u okurken hep kendimi hatırladım. Özlediğimi çok hissettim. Çocukluğunu özleyenlerin elinden tutup o günlere götürüp gezdirip getiriyor sanki. Ama verilen bu tatlı hislerin yanında çocuksu edayla işlenmiş o kocaman doğrular, çocukluk hayaline dalmış halde yürütüldüğünüz bu çizginin diğer yanında gerçekleri vuruyor insanın yüzüne. Irkçılık, adaletsizlik bir bir zehrini salıyor. İnsan kabullenişi görüyor, çabaların boşa çıkışından sonra Diğer bir yandan kitabı okurken Atticus'a hayran kalıyor insan. Onları özgür bırakışı, doğruyu yanlıştan öyle sakin ayırışı, her şeyi güzel güzel anlatışı... Duruşu... İnsan böyle bir babaya nasıl hayran kalmaz? Kitap biterken bazı şeyleri sessizce kabullendikten sonra durup düşünüyorsunuz; siz bülbül müsünüz, yoksa saksağan mı?

Bülbülü ÖldürmekHarper Lee · Sel Yayınları · 201472,9bin okunma

·

17 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Melisa