Mağara Arkadaşları, Ömür Diyorlar Buna, Aşıklar Delidir Ya Da Yazı Tura, Aziz Bey Hadisesi' nden sonra yazarın okuduğum beşinci kitabı Dünya Ağrısı. İki tutunamayana, iki sürgün ruha, Mürşit ile Madenci' ye yarenlik ediyoruz bu romanda. Yaşamanın, sadece nefes alıp vermek olduğunu düşünen, bunun bile acısını ağrısını hisseden, amaçsız, hedefsiz, yaşamak istediği hayat elinden alınmış, tepkiselliği sıfırlamış bir Mürşit ile maden mühendisi Uzay(madenci)' ın, yollarını kesiştiren şeyin; her akşam avluda içtikleri bir şişe rakının ötesinde, geçmişlerinden gelen ve onları bırakmayan sırtlarında taşıdıkları yük, birer kambur olduğunu anladığınızda romanın son sayfalarına gelmiş oluyorsunuz. Bu yükler ise biraz sarsıcı ve sertçe çıkıyor okuyucunun karşısına... Romanı okuduğum sürece Mürşit ile oğlu arasındaki ilişki beni etkiledi. Geçmişten ders alıp, ebeveynlerin yaptıkları hataları kendi çocuklarına yapmamak konusunda Mürşit' i başarısız bulup, zaman zaman çok kızdığım oldu. Mürşit' in ataleti adeta romana da işlemiş, hiç acelesi olmayan, ağır ama çok güçlü ilerleyen bir hikaye... Ayfer Tunç, insanların kendilerinin bile anımsamak istemedikleri deneyimlerini, hatta suçlarını birbirleriyle paylaşabilecek noktaya nasıl gelebildiklerini adım adım anlatmış çok sevdiğim bir yazar ve bu romanı da oldukça başarılı bulduğumu söyleyebilirim.

Dünya AğrısıAyfer Tunç · Can Yayınları · 20214,111 okunma

·

17 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ma Dame ⠀ོ ⠀ོ