Açıkçası biri bu kitabı benden anlatmamı istese “uzun hikaye” derim. Olayların çokluğu sayfasının azlığına rağmen ne ara bittiğini anlayamıyorsunuz.
Mutsuzluk içinde mutluluk var, sürekli bir aksilik veya ölüm olmasına rağmen umudunu kaybetmemiş bir baba ve zamanla onun izinden giden bir evlat var. Hikayeyi öne çıkartan Ali Bey, aslında yaşamı anlatan kişi çocuk ise sessiz, sakin ama çok duygulu. Sevdiğine kavuşamayan ve asıl sevgiyi yazmakta bulan kişi.
Okurken ne kadar çok yer değiştiriyorlar diye düşündüm. Önce kaçıyorlarmış gibi geldi ama sonra fark ettim ki kaçmıyorlar. Hikayelerine bir sayfa daha yazmak istiyorlar, umutları var ve kaybetmek istemiyorlar. Bu yüzden de sevdiklerinden, işlerinden, dostlarından vazgeçiyorlar.Benimle tanıştığın için teşekkür ederim, güzel kitap.