Günler kısaldıkça aydınlık çabuk çekiliyor be her ikindi vakti insanın kalbine bir sıkıntı çöküyordu. Kış aylarında, güneşin hep daha erken battığını gören ataların ilkel korkusu yeniden başlıyordu. Atalar umutsuzca, “Yarın tümüyle batacak!” diye düşünür, bütün gecelerini tepelerde, “Doğacak mı?” sıkıntısı içinde geçirerek titrerlerdi.
Sayfa 128Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.