İnsan, sabahtan akşama kadar bir şey bekliyor, ama hiçbir şey olmuyordu. İnsan yine bekliyor, bekliyor. Yine bir şey olmuyordu. İnsan bekliyor, bekliyor, bekliyor düşünüyor, düşünüyor, düşünüyor ta ki şakakları zonklayana denk. Bir şey olmuyordu. Yine yalnızlık... yalnız...yalnız...
Sayfa 43 - Puslu yayınlarıKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.