Günümüz yerli yazarlarının çoğunda hastalık gibi yayılmış bir özentilik var.Melisa Kesmez'in okuduğum üçüncü kitabı,o da bu özenti hastalığına yakalanmış ve kitap genel puanlaması 8'in üzerinde olmasına rağmen büyük bir hayal kırıklığı.Kendine ait bir üslup yok,hikâyeler sizi içine almıyor,değinmeye çalıştığı konuların hiçbir cazibesi ve etkileyiciliği yok,cumleler basmakalıp,bir an önce okuyup bitireyim kafası ile okuyorsunuz kitabı.Ayrıca kitabının herhangi bir yerinde pirinç malzemeden yapılmış bir nesne ve yabancı bir rock grubundan bir şarkı ismini geçirmeyen yazarı da dövüyorlar kanımca sevgili ülkemde. Bu arada bu kitap 65. Sait Faik Hikâye Armağanı 'na layık görülmüş.Bu da ayrı bir enteresanlık bana göre. Kitap ile ilgili yapacağım tek olumlu yorum ,içinde altı çizilecek türden birkaç tane cümlenin olabilmesi,bu kadar.

Nohut OdaMelisa Kesmez · İletişim Yayınları · 20196,9bin okunma

·

28 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ve Monna Rosa