Dünyaya tekrar doğmak isteyen birincisinde anneden, ikincisinde kendi bedeninden doğar. İlkinde ağlayarak sesini duyurmuşsa da ikincisinde sesi, içinin esrarlı odalarında, ışıksız dehlizlerinde yankı bulur. Derin kulağıyla bu sesi işiten, sükuta erer. Dünyaya ait ne derdi varsa bu sükunet içinde onlardan hicret eder. Üçün, yedinin, kırkın önemi kalmaz. Enaniyet dağı küçüldükçe, kendini bilmenin bahçesi büyür.
Sayfa 132Kitabı okudu
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.