"Benim kaldığım hastanede çoğu hastanın yatağının altında hayalet olurdu. Hasta bakıcı, ışıkları söndürdüğü vakit herkes kendi hayaletiyle konuşurdu. Benim konuşabileceğim bir hayaletim yoktu. Oradaki hastalar bana hep şöyle derdi: Senle hayaletler bile arkadaş olmaz çünkü çok korkunçsun. Hayaletler bile benden korkarmış. Dış görünüşüm yüzünden yedi yıl boyunca sadece bir tane arkadaşım oldu, onu da hiç görmedim."
Sayfa 23
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.