Evet, bu dünya tatsız, ya öteki? Palavra.
Boyun eğmişim kadere, yaşayarak, bedbin.
Ölüm gelinceye dek, vakit öldürmek için,
İçerim, tanrıların huzurunda, cıgara.
Siz didinin, yarınki zavallı iskeletler;
Ben, gökyüzüne doğru kıvrılan mavi ırmak.
Uyurum bir hudutsuz dalgaya kapılarak.
Etrafta baygın kokulu buhardanlar tüter.
Cennetteyim, çiçek açmış rüyalar aydınlık,
Tuhaf, garip valsler içinde karmakarışık;
Sivrisinek korolarıyla bir fil akını.
Uyanırım nihayet dilimde mısralarım;
Sevinç içinde tatlı tatlı seyre dalarım,
Nar gibi kızarmış sevgili başparmağımı.
Jules Laforgue
(Çeviri Orhan Veli)