İstanbul’un işsiz gençleri işsizlik ve parasızlık yüzünden vicdanlarıyla çatışmak zorunda kalmakta; açlık ve yoksulluk; sevgi, acıma ve insanlık duygusuna daha baskın gelmektedir.
''Kuşlar gelsin hafız, onlara dair kötü hatıraları yoktur gökyüzünün, onlar intihar nedir, ihanet nedir bilmezler.”
İnsanlık öldü mü? Ölmedi mi… ölmedi, ölmedi ama bir şeyler oldu, başka bir yerlerde sıkıştı kaldı herhalde. Giden kuşlar mı? Yoksa insanlığımız mı?
