17. yüzyıldan sonra dünyanın yorumlanmasında bilim ve bilimsel örneklerden yararlanılmaya başlanması otorite ve toplumsal cinsiyet ile ilgili temel inançları ebedileştirilmiştir. Tek fark bu kavramların artık Tanrı ile ilgili olarak değil "doğa" çerçevesinde ele alınmasıdır. Erkekler "doğa gereği" otoriter, güçlü, akıllı kadınlar ise "doğa gereği" itaatkar, zayıf, pasif ve sezgisel görülmektedir. Bu yüzden erkekler, idare etmeye kalkarlar, durumları kadın ve çocukları yönetmeye uygundur. Bu patriarkal varsayımlar bilimin ve hükümet politikalarının ayrılmaz bir parçası haline geldi. Bu anlayıştan sapmak günah olarak değil doğaya aykırı ve patolojik olarak etkilenmeye başladı.
Sayfa 154 - Pencere YayınlarıKitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.