Danişmend: Her gün birlikte olmak gereksinimi duymaksızın,her zaman yeni dostlar ediniriz.Papaz okulunda olduğu gibi her zaman aynı insanları görürsek onları yaşamımızın bir parçası saymaya başlarız.Yaşamımızın bir parçası saydıkça da onlar bizim yaşamımızı değiştirmeye kalkışırlar.Bizi görmek istedikleri gibi değilsek hoşnut olmazlar,canları sıkılır.Çünkü,efendim,herkes bizim nasıl yaşamamız gerektiğini elifi elifine bildiğine inanır. Ne var ki,hiç kimse kendisinin kendi hayatını nasıl yaşaması gerektiğini kesinlikle bilmez.Tıpkı şu,düşleri gerçeğe dönüştürmeyi beceremediği halde düş yorumculuğuna kalkışan cadı gibi.

Her gün birlikte olmak gereksinimi duymaksızın,her zaman yeni dostlar ediniriz.Papaz okulunda olduğu gibi her zaman aynı insanları görürsek onları yaşamımızın bir parçası saymaya başlarız.Yaşamımızın bir parçası saydıkça da onlar bizim yaşamımızı değiştirmeye kalkışırlar.Bizi görmek istedikleri gibi değilsek hoşnut olmazlar,canları sıkılır.Çünkü,efendim,herkes bizim nasıl yaşamamız gerektiğini elifi elifine bildiğine inanır. Ne var ki,hiç kimse kendisinin kendi hayatını nasıl yaşaması gerektiğini kesinlikle bilmez.Tıpkı şu,düşleri gerçeğe dönüştürmeyi beceremediği halde düş yorumculuğuna kalkışan cadı gibi.

Sayfa 32Kitabı okudu

Simyacı Paulo Coelho

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Danişmend