İlyada bitiminde okuduğum için ayrı bir tat verdi bana bu kitap. İlyada'ya başladığımda Akhilleus için merak içindeydim. Kitabın sonlarına doğru olan hissiyatım sanki yarım kalmış gibi hissediyordum. Patroklos hakkında ve Akhilleus hakkındaki merakım bu kitapla önce şaşkınlık sonra da hüzne bıraktı. Kitabı elimden düşüremedim desem yeridir. Keşke bitmese diyorsunuz. Çok fazla yaşamam bu hissiyatı. Okurken resmen o anı yaşıyorsunuz.
Son olarak söylemek istediğim şey; Thetis'in dediğine katılıyorum:
Patroklos Akhilleus'u haketmiyor.