"KADIN
yükün ağır, yalnızlığın yolculuğunu sırtlamışsın omzuna,
gittiğin yollarda sevdiğin adamlar sağır
duymuyorlar, duymadılar sesini
attığın çığlıklar kırarken camları
onların, bunların, şunların
ruhları duvar gibi ağır,
yükün ağır,
paylaştığın gökyüzü
bulutlar yağan yağmur ve kar
hepsi ortak, hepsi onun, hepsi bunun
aldığın nefes bile yarım
içine çektiğin hava kadar varlığın..."