Mustafa KUTLU'nun, duyguları çok iyi aktardığını düşünüyorum. Yorulmuyorum okurken. Kesinlikle çok iyi bir hikayeci. Bu hikayenin sonu, biraz yeşilçam tadında olmuş. Biraz tanıdık geldi. Ama olsun. Nostalji oldu benim için. Hikayede neredeyse her karakterin hayat hikayesine değinilmiş. Dolayısıyla, tek bir ana karakter oluşturulup onun etrafında anlatılmamış olaylar. Bu da hikayeyi daha canlı ve okuması daha zevkli bir karaktere büründürmüş. Hikayede çok çeşitli insan tipine yer verilmiş. Yurtdışında doktorasını yapmış ve ülkesine dönmüş kariyerli bir doktor, ailesini çocuk yaşta kaybetmiş öğretmen, eşinden ayrılmış ve hayata yeniden tutunmaya çalışan bir polis, aşkını yıllarca kalbine gömmüş, umut ışığı bekleyen ve aynı zamanda mimar olan bir dayı kızı, akıllı ve cingöz bir belediye başkanı, geçmişi karanlık bitirim tipli adamlar ve daha birçok karakter... Bürokratik engeller, nüfuzlu tanıdıkların araya girmesiyle işlerin yürütülmesi, gibi ülke gerçeklerine de değinilmiş hikayede. Okunabilir bir hikaye olarak değerlendiriyorum. Bunun yanında, Mustafa KUTLU'nun şu ana kadar okuduğum 4-5 kitabının içinde, en çok etkilendiğim kitabının, "Tahir Sami Bey'in Özel Hayatı" olduğunu da belirtmek isterim. Diğer hikaye kitaplarını da okuyacağım inşallah. Bakalım, "Tahir Sami Bey'in Özel Hayatı" hikayesinden daha fazla etkilendiğim bir Mustafa KUTLU hikayesi olacak mı? İyi okumalar dilerim.

Zafer Yahut HiçMustafa Kutlu · Dergâh Yayınları · 20191,640 okunma

·

55 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Taner Tan