Chandel, müthiş özetlemiş
Marx, övünçle ve sürekli olarak, insan şerefini koruma adına oyuncak ettiği bilimsel bir hokkabazlığa dayanır, şöyle ki: Diyalektik, insanı, diğer materyalizm ve natüralizm şekillerinin düşündüğü gibi yani, saat gibi işleyen bir evrende değişmez bir varlık olarak düşünmez; onu, tarihî diyalektikle birlikte ileriye doğru giden ve sürekli evrim geçiren bir varlık olarak tanıtır. Marx, böyle bir hileyle insanlığı tabiatin alanından tarihin alanına aktarıverir.
Fakat, böyle bir değişimle insan hiç bir şey kazanamaz. Çünkü, Marx'a göre tarih, "maddi tabiat hareketlerinin bir sürekliliği" olduğundan, insan eninde sonunda maddî bir varlık olarak, naturalistlerin mekanikî tabiatına geri dönecektir. Böylece Marx, toplum içinde insana verdiği bütün değerleri diyalektik materyalizm eliyle geri alır.(Burada Chandel'i hatırlamamak elde değil: "Filozof Marx, insanın bütün öz değerlerini kör bir diyalektik materyalizm tanrısının tekerlekleri altında ezer; fakat politikacı ve önder Marx, bu değerleri en ateşli ve elektrikli bir biçimde överek güç ve zafer uğruna halkı harekete geçirir.")
Marx'ın gerçekliğine hiç de inanmadığı bu değerlere dayanışı, savaş taktiklerinin basit bir parçası değil midir? Cevabınız "evet" ise, bu apaçık politik bir hileden başka bir şey değildir.
Sayfa 26 - Birleşik Yayıncılık, İkinci basım, 1999Kitabı okudu
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.