Kaç kere hayâl ettiğim gibi, keşke bir dağ başında, keçisini sağıp sütüyle beslenen ve o besinden aldığı güçle keçisine bakan, âdeta bir devr-i daim" makinesi işleten, ibadet eden, yanında Allah'ın kelâmından gayrı yazılı sahife bulundurmayan ve dünya şamatasına çok uzaklarda bir yangin gibi bakan kişi olsaydım...
Ama dinimizde bu türlü cemiyet kaçakçılığına yer yoktur, veballere katlanma vardır. Asıl mârifet, kalabalık içinde böyle bir inzivaya ermekte, şehir içinde nefsini şehrin çarklarına kaptırmaktan korunabilmekte...
··
31 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.