Gönderi

140 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
·
6 günde okudu
Bazen amaçsızca uyumak isterim tüm gün, bazen hiç yorulmadan gezmek, bazen beynim çatlayana kadar okuyup yazmak... Galiba okuyup yazma dönemindeyim ve paylaşımlarım da arttı:) Ne yapalım bu dönem de böyle işte:) Ama Yeraltından Notlar'ı okuyup da iki kelam etmeden bırakmak kişinin boğazında derin bir yumruyla öylece kalakalması demek. Çünkü Dostoyevski okundu mu, üzerine düşünülmeli, üzerine yazılmalı illa ki... Ötesi olmuyor... . Suç ve Ceza, Karamazov Kardeşler sonrası okuduğum 3. Dostoyevski kitabı oldu. Bana onu okumak bir anlamda kendine acı çektirmek gibi geliyor. Bir anlamda kendini arayışında bir takım taşları oturtmak. Bir anlamda ise yolculuğuna yeni çözülmez sorular eklemek. Bu hissi biraz da Oğuz Atay'da hissettim aslında. Sanki içimizdeki hastalıklı her hâli, reddettiğimiz yönleri, bilinçaltı artıklarımızı gözümüze sokan bir yönleri var. Veya Gogol okurken ki mükemmel ve berbat hissedişi aynı anda yaşamadaki o buhranlı hâl peşinizi bırakmıyor diyebilirim. Çünkü Yeraltından Notlardaki karakter de öyle bir hâlde ki, bazen en iyi insan, en becerikli, en anlayışlı, duyguları en huzurlu halde; bazen ise öyle bir halde ki herkesten en çok da kendinden nefret eden, bir anlamda kendinden nefretinin ve kibrinin çelişkisini insanlara kusarak ömrünü berbat eden bir sefil... Var ama yok sanki... Çünkü o sadece kendiyle, kendi içinde, kitaplarla. Bir yandan insanlara karışmak isterken, bir yandan ise gereksiz gurur ve aşırı özgüven yokluğunun kaygıları ile kendi hâline çekiliş. Onun için kendi gibi sefiller var ve kendi gibi üstünler. Kitapta bir fahişeyi küçümseyip onu ezmesi içindeki kendine nefretinin dışa vurumuyken, üstün gördüklerini ezip onların seviyesine ulaşmak istemesi ise belki kendine ulaşamayışından. Daima kavgalı ama bu kavga asıl içiyle, kendiyle... Tüm bu çelişkiler yumağı da işte bundan belki de... . İlk kısımda zekice yazılmış felsefi yazılarını okurken karaktere hayran kalıyorsunuz. İkinci kısımda kendi hayatını anlatırken ise şaşkın... Bu o mu, o bu mu, derken; kendinizle özdeşleştirmenin acısı da cabası... Okuyun derim... İçinizdeki bir yerlerde olan derin sızıyı görün...
Yeraltından Notlar
Yeraltından NotlarFyodor Dostoyevski · Can Yayınları · 2020130,1bin okunma
··
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.