Gönderi

-Dilin şiddeti, yaralı bir ruhun barındırdığı şiddeti açığa çıkarıyor
"Cenin gibi kıvrıldım, düşünceleri uzaklaştırmak için kendini kendime sallandım. Can attığım tek şey sönüp gitmekti. Uyku kurtuluştu.Düşlerim bir nedenle aydınlıktı. Uyku bütün bir gece yüzümü çizmişti. Umutsuzluğun kırmızı çizgileri gündüz fark edilmeden silinecekti. Her şey katıydı artık, içimde donup kalmıştı. Ölebilmek. Ölebilmek, yankılanıyordu içimde. Ve bir de o açlık. Niçin? "
Kıraathane yayınları
·
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.