Hikâyeciler kadar tuhaf insanlar görmedim. İşe yarar, neşelendirici, ümit verici şeyler yazmazlar da; tutar ipe sapa gelmez, çoğu uydurma hikâyeler anlatırlar. Kafalarımızı karıştırır; beynimizi yorarlar. "Neden böyle dedi, neden şöyle oldu, şimdi ne olacak?" der dururuz içimizden. Romancılar da hikâyecilerin ikiz kardeşi, işe yaramaz, geveze adamlar. İnanın, elimden gelse, topuna yazı yazmalarını yasaklar, bu yasağa uymayanları Sibirya'ya sürgüne gönderir; taş ocaklarında çalıştırırdım.
Prens V. F. Odoyevski
Sayfa 3 - Antik KitapKitabı okudu
·
5 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.