2. Beyit
Uykudan kalkmak, ilk iş olarak kalbin uyanmasıdır. Sonra abdest almaya yönelmek, tevbe ve Hak yoluna dönmeye; başlangıç tekbiri, İlâhî yönelişe işarettir. Uyanış vaktinden bu hale geliş, mülk âleminden geçerek, melekût âlemine dahil oluştur. Sonra rükuya eğiliş, ceberrût âlemine giriş ve ordan secdeye varma lâhut âlemine ulaşmaktır. Bu makamda küllî fenâ'ya eren sâlik, aslî vatana ulaşmış olur. Secdeden kıyama kalkış, bekâ haline işarettir ki, geriye dönüştür. Öyle ki, iniş suretinde yükseliş ve yükseliş suretinde iniş... Ve rükû/ sıfat makamı olan "kâbe kavseyn-iki yay arası" makamıdır ki, "zat-ı vahidiye" denir. Secde, "zat-ı ehadiye" denilen "ev ednâ-daha da yakın" makamıdır.
Bu altı hareket, yani kıyamdan rükû'ya, sonra kıyama, sonra birinci secdeye, sonra oturmaya, sonra ikinci secdeye ve oradan tekrar kıyama hareket, Allahu Teala'nın gökleri ve yeri altı günde yarattığına işarettir. Yani yaratışı namazın hareketleri gibi sıfatî hareketlere bağlıdır.
Namazın her bir rekâtı, sülûkün evvel ve ahirini kavrayıp, içine almıştır; ve ne kadar sûret ve biçim, ve ne kadar dünyevî, uhrevî/ ilmî ve aynî ve "kevnî-yaratılmışlar sahasına ait" ve ilahî hakikatler var ise, hepsi namazın içindedir.
Sayfa 27 - Mor yayınları, 1. Baskı: Anakara - Kasım 2007Kitabı okudu
··
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.