Amerika'da tıp eğitimi alabilmek için öncesinde herhangi bir lisans programını okuma şartı bulunuyor. Kitabın yazarı da edebiyat eğitimi almış ve sonrasında tıp eğitimine başlamış bir beyin cerrahı-yazar. 36 yaşında başarılı bir beyin cerrahıyken son evre akciğer kanseri olduğunu öğreniyor. Aldığı edebiyat eğitimini yaşadığı hastalık sürecini paylaşmakta ustalıkla birleştirmiş ve ortaya bu sürükleyici eser çıkmış. Zaten kitapta o kadar çok yazardan, okuduğu kitaplardan vs. bahsediyor ki edebiyatla ilgili bir iş de yapsa çok başarılı olurmuş. Kitabın başarısı bu nedenle şaşırtmadı beni (elimdeki Kasım 2016 yılından beri olan 8.baskı) Kitapta birazcık fazla tıbbi terim var. Bu durum hekimlerin mesleki jargonlarinin günlük dilleri haline geldiğinin farkında olmadiklarindan ve bunları turkcelestirecek kelime dahi bulmakta zorlanmalarindan kaynaklaniyor. Örneğin "diseksiyon" kelimesi zaten en iyi "diseksiyon" olarak tanımlanabilir bence de Bundan sebep tıbbi mevzulara uzaksınız birazcık hoşlanmayabilirsiniz. Öte yandan kitapta, T.S.Eliot'tan tutun da James Joyce kadar birçok yazardan alıntı yapılmış olması gerçekten dikkat çekici! Ben kitaba tek kelimeyle bayıldım. Sürekli klasik okumak çoğu zaman okuma hızımı yavaşlatıyor ve araya böyle apayrı türler katmak, diyete başlamış vücudu şoka uğratmak gibi,beynimi şoka ugratiyor Bu kitabi özellikle tıp öğrencilerinin okuması gerektigine inanıyorum. Kitaptan bir-iki alıntıyla bitireyim; " Sorgulamadan yaşamanın bir anlamı yoksa, yaşanmamış bir hayatı sorgulamanın ne anlamı vardı ki?" (Syf:43) " Tanrım, kutsal kitabı okudum ve pek bir şey anlamadım, ama eğer bu inanç testiyse, inancımin zayıf olduğunu şimdiye dek fark etmişsindir zaten. Kaldı ki, hardalsiz bir pastırmalı sandviç bile bunu test etmeye yetecekken, üzerimde nükleer deneme yapman şart mıydı yani?"(syf:147)

Son Nefes Havaya KarışmadanPaul Kalanithi · Altın Kitaplar · 20162,038 okunma

·

10 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Öylesine bir okur