İnsanın hayatı boyunca psişik yolcuğu yalnızca 'kendi'nedir.Ne güzel bir ev, ne araba, ne görülmedik yerleri gezmek ne de kariyer sahibi olmak.Hiçbiri bu yolculuğun gerçekliği kadar reel değildir.Bunları kendine olan yolcuğunda ya bir basamak ya da bir zemin olarak kullanır.
Bu zamana kadar şunu da anladım ki; herkese bu uzun yolculuğun sonunu görmek nasip olmuyor.Ya yolda kayboluyor ya farklı yola sapıyor ya da yol yoruyor ve pes ediyor.