Ahyâr: Biz gözleri açık, kalpleri kör gezer olduk insan bahçesinde. Ne sevgiye, ne de vefaya bir damla su veremez olduk. Elimizde kaldı kır çiçekleri. Solmaya yüz tutarcasına.

Biz gözleri açık, kalpleri kör gezer olduk insan bahçesinde. Ne sevgiye, ne de vefaya bir damla su veremez olduk. Elimizde kaldı kır çiçekleri. Solmaya yüz tutarcasına.