Mektuplar
28 Şubat 1935
Herkeslerden Sevgili Aliye,
İnsanların hepsi bir değildir... Ben kendim iyi insan olmayı isterim, fakat kötü olanlara da hayretle bakmam. Hatta kızmam bile, ancak kötülükleri bana taalluk ederse* kendimi müdafaa ederim. Şunu esas olarak kabul etmeliyiz ki insanların hemen ekserisi yalnız kendilerini düşünürler. Dünyadaki bütün felaketlerin, uygunsuzlukların, bayağılıkların sebebi işte bu her şeyden evvel kendini düşünme illetidir. İlk bakışta insana bir kurnazlık ve akıllılık gibi görünen bu hal, hakikatte aptallıktır... İnsan başkalarına yardım ettiği, başkalarını sevdiği kadar yükselir. Dünyada hayatın bir tek mânâsı varsa o da sevmektir. Hatta mukabele edilmesini bile beklemeden sadece sevmek... Bugün böyle düşünenlere saf, hatta enayi derler. Fakat ne derlerse desinler, biz kalbimizin ve kafamızın doğru bulduğu şeyleri etrafın ne dediğine bakmadan yapmalıyız..., bu kalp bundan böyle benimki ile beraber çarpacağı için dünyanın en bahtiyar insanıyım.
Mektubunu bekler, güzel gözlerinden hasretle öperim.
Taalluk ederse*: İlişirse
Sayfa 198 - Epsilon Yayınevi
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.