Zülfü Livaneli / Mutluluk
Yazarın okuduğum ikinci kitabı. İlk kitabı "Seranad" oldukça iyiydi ve bu kitabınıda bir o kadar iyi buldum. Konusu doğunun bitmek tükenmek bilmeyen cehaleti, töresi ve cinayetleri. Ve elbette ki kadına uygulanan ne kadar iğrençlik varsa hepsi... Bitmeyen ve bitmek bilmeyen, kanayan yaramız kadınlarımız...
Başından sonuna oldukça akıcı ve güzel bir kurguya sahip. Okurken zaman kavramını ortadan kaldıran, su gibi bir akıcılıkta...
Birileri bunları yazmalı, birileri sesini çıkarmalı, avazı çıktığı kadar bağırmalı ve bizler de okuyup seslerine ses olmalıyız. Ancak o zaman son bulur bu acılar, bir umut...
Bu kitabında da diğer kitabında yaptığı gibi örtü, giyim kuşam ve tasettüre göndermeler yapmış. Yer yer iyi söylemler olsa da eleştirisini de esirgememiş. Örtülü insanların bir siyasal simge amaçlı örtündüklerini söylemiş, 35 yaşındayım ve etrafım kapalı insanlarla dolu bir tanesini bile görmedim siyası amaçla kapanan, amaçları bir ayetin emrini yerine getirmekten öteye gitmez. Kaldı ki amaç ne olursa olsun, bir açık insana neyin simgesi için açıksın deme hakkımız yoksa bir kapalıysa da yok. Artık bırakalım bu söylemi, kim nasıl giyinmek, yaşamak istiyorsa yaşasın. Gönülden bağ kuralım, kim olduğuna bakmadan, dinine, ırkına, meshebine bakmadan... Biz sevelim yaradılanı yaradandan ötürü... Gelin kardeş olalım, ecdadın kan döktüğü topraklarda...
Kitapla ve sevgiyle kalın...
