Seni sezgilerde algılayan, nasıl ürkmeden gündüzün yavanlığında gözlerini açabilir?
Ey sevgili ölüm, bu korkuyu uzaklaştır onlardan!
Ey ritimlerin akıl almayacak fırtınası!
Ey metafizik bilişlerin yukarılara tırmanıp çıkan renkli coşkusu!
Yalansız ver korkusuz yumuşak özlem, yüce ve acısız sönüp gidiş, sonsuzluk içinde aşırı mutluluklarda söken şafak!
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.