Ölüm, bu hayattayken, kendisi vasıtasıyla dünyayı anladığım bedenin yok olmasıdır. Ölüm, içinden bu dünyaya baktığım camın kırılmasıdır. Ve bu camın yerine başka bir tanesinin konup konmayacağını ya da bu pencereden bakmakta olan özün bu dünya ile bütünleşip bütünleşmeyeceğini hiç bilmiyoruz. Bunu bile bilmemiz mümkün değildir.
Bu dünyada her şey süresinin uygun bir sınırı vardır. Nasıl meyve ve bitkiler yılın mevsimlerince sınırlandırılmışlarsa her şeyin de bir başlangıcı, bir vadesi ve bir sonu olmalıdır. Bilge insanlar bu düzeni istemli olarak boyun eğerler.
Marcus Tullius Cicero
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.