Yanımda ak sakallı bir dede varda bana hikayeler anlatıp öğüt veriyormuş gibi hissettirdi. Ama bu his rahatsız edici değildi rahatlatıcıydı. Bir de bazı hikayelerinin sonunda bir belirsizlik bırakıyor bunca anlattığın aslında olmaya bilir, yanılsamadan ibaretti diyor. Fantastik ögeleri bu açıdan çok güzel kullanmış. Ve parantez içindeki yazardan sohbet havasındaki açıklamalar bence yazarla daha yakın bir bağ kurmamıza sebep oluyor. Tatlı bir hava veriyor, okuyucuyu hikayeye daha çok çekiyor. Özellikle Neva bulvarını ve portre hikayesine bayıldım. Burada kendine sanatçı diyen bir insanın okuması gereken bir hikaye var. Portre. Okuyup anlayana içinde ders niteliğinde bir öğüt var. Neva bulvarıysa dağın üstü olduğu kadar altıda da vardır, gördüğüne aldanma diyor. Fayton misafirperverlikten söz ediyor. Burun öyküsüyse çok farklıydı. Tam olarak ne anlatmaya çalıştığını kavrayamadım. Yarım yamalak anladığım bu öykü hakkında bir şey demeyeceğim. Son olarak palto hakkında konuşmak istiyorum. Dostoyevski'nin İnsancıklar kitabını okumuş biri olarak “hepimiz Gogol’un paltosundan çıktık” sözünü anlıyorum. Her ikisinde de karekter özellikleri bir birine çok benzerdi. (Bana göre Sabahat’ın Ali’nin Kürt Mantolu Madonna’daki baş karekteriniz Raif Efendi de bu karekterlere benziyor.) Paltoda kısaca anlatılma istenileni Nasrettin hoca ‘ye kürküm ye’ diyerek anlatmıştı. Yine de bir de Gogol’dan bu öyküyü dinlemek lazım. Kısaca kitap insanlık dersleri veriyor. Güzel ve okunması gereken kitaplardan biri.

Bir Delinin Anı Defteri - Palto - Burun - Petersburg Öyküleri ve FaytonNikolay Gogol · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201956bin okunma

·

4 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

ExoCan