- Osman Paşa yaralandı!... Ruslar Paşa'yı götürmeye geldiler. Bulgarlar Plevne'den çıkacağımızı Ruslara duyurmuşlar. Her şey bitti. İndirin silahlarınızı, teslim oluyoruz!..
Evvela anlayamadılar bu sözlerin anlamını. Parmaklarını tetiklerden çekemediler bir türlü. Sonra oldukları yere bir külçe gibi çöktüler. Hepsi de hüngür hüngür ağlıyordu. Çamura, kana bulanmış, kaskatı olmuş şu insanlar Plevne dağlarında tüm yalnızdı artık.
- Sağ mısın Mahmut Çavuş kardeş?
- Sağım!.
- Yaran filan da yok ya?
- Yok!.. Ama neye yarar? Sağ kalmak neye yarar Satı?
Mahmut süngüsünü çıkarıp attı, tüfeğini çamura gömdü ve bekledi... Yerde Plevne'yi bırakmamak için direnen Salih Çavuş, bir daha gözlerini açmamacasına yatıyordu. Ve Vid köprüsünde bir beyaz bayrak sallanıyordu...
Sayfa 127 - Hakan YayıneviKitabı okudu
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.