Bir Şaman öğretisi okudum geçenlerde, diyor ki:
'Doğada hiç bir şey kendisi için yaşamaz...
Nehirler kendi suyunu içemez...
Ağaçlar kendi meyvelerini yiyemez...
Güneş kendisi için ısıtmaz.
Ay kendisi için parlamaz...
Çiçekler kendileri için kokmaz...
Toprak kendisi için doğurmaz...
Rüzgar kendisi için esmez...
Bulutlar kendi yağmurlarından ıslanmaz
Doğanın anayasasında ilk madde şudur: Her şey birbiri için yaşar, birbiri için yaşamak doğanın kanunudur. Eski çağlardan beri süregelen bir anlayıştır bu... Bütünlüğü anlatır. Özü iki cümledir :
Ben, ben olduğum için sen, sensin.
Ben biz olduğumuz zaman ben olurum. '
Sayfa 180Kitabı okudu
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.