Mina Urgan ile tanıştığıma çok ama çok memnun oldum. Anılarını, seyahatlerini, arkadaşlıklarını, düşüncelerini okumak keyifliydi. Mizahi, zaman zaman sivri bir dili vardı ve akıcıydı. Anlattığı yerleri gidip göresim gelse bile (1999da ilk baskısını yapmış olan kitapta) artık anlattığı yerlerin eskisi gibi olmadığından bahsediyordu. Şimdi kim bilir neler değişmiştir...
Bir Dinazor'un Anıları'nı henüz okumadım ama onun bu kitaptan da daha keyifli olduğundan bahseden yorumlara denk geldim muhakkak onu da okuyacağım.
