Oğlum Abdullah, TÖB-DER Genel Merkezi Onur Kurulu başkanıydı. Abdullah, 12 Eylül döneminde sırf düşüncelerinden dolayı,
Ankara Emniyet’indeki DAL’da (Derin Araştırma Laboratuvarı) çok çeşitli ve ağır işkenceye maruz kalması sonucu öldü diye Ankara askeri mevkii hastanesine götürmüşler. Burada oğlumuzu bulduğumuzda tanınmaz haldeydi. Kafası ve vücudu yara bere içerisindeydi, kulak
zarları patlamış, tek başına yürüyemiyor, bacaklarında kireçlenme baş göstermiş, bir deri bir kemik kalmıştı. Çocuğu görünce aklım başımdan gitti, vicdansızlar diye bağırdım. Orada bulunanlar sus, seni de hapse atarlar dediler.
Sayfa 82 - MAZAKA YAYINCILIK
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.