Bir kimse bir serçe yakaladı.Serçe ,"Beni ne yapacaksın ?"dedi."Seni yiyeceğim,"dedi.Serçe:Beni yemekten sana ne fayda olur?Sana üç şey öğreteyim,onlar beni yemekten daha faydalı olur.Birini elinde iken söylerim.İkincisini beni bırakınca uçup bir ağaca konunca söylerim.Üçüncü sözü de ağacın başından uçup dağın başına konunca söylerim"dedi.O kimse,"Peki birinci sözünü söyle dedi. Serçe ;elinden kaçana bir şeye üzülme, dedi .Serçeyi salıverdi serçe uçup ağaca kondu. O kimse ikinci sözünü söyle dedi. Serçe imkansız şeye inanma ,dedi .Bundan sonra serçe uçup dağın başına kondu. O kimse üçüncü sözünü söyle ,dedi .Serçe dedi ki; ey talihsiz eğer beni öldürmüş olsaydın benim içimde iki tane kıymetli inci vardır ki her biri on miskal gelir onlar sana nasip olurdu bundan sonra fakirlik yüzü görmezdin. O kimse parmağını ısırıp salı verdiğine pişman oldu ve bari o üç sözü bir daha söyle, dedi. Serçe; sen söylenen iki sözü unuttun üçü ne yapacaksın dedi. Evvel sana dedim ki giden şeye üzülme, sen üzüldün .Sonra imkansız şeye inanma dedim sen inandın .Sen bilirsin ki benim ağırlığım iki miskal den fazla değildir bende yirmi miskal nasıl olur ?bunu söyledi ve uçtu .Bunu şunun için söyledik ki tama' olunca insan bütün imkansız şeylere de güvenip inanır. İbni Semmak der ki ;Tama' öyle bir iptir ki ,ortası insanın boynuna, iki ucu da ayaklarına bağlıdır. Sen boynundaki ipi çıkar ki ayakların bağdan kurtulsun.
·
559 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.