Sen...
Bir buket çiçekte saklı yüreğin
Ağlarken bile güzel kadın
Şiirlere duyarsız
Kitaplara kifayetsiz kalan
İsmi cana gözleri şehre kıyan
Sen...
Ne varsa aldırmayan
Kutsal Kasım sabahlarına
hiçsel dürtü gözlerin
Pencere önü reyhan kokusu
Ödünç alınmış bir tebessüm
Saçlarına dokunmuş bir rüzgar
Kokusuyla soykırım yapan
Sen...
Aktörünü figüranlarla bir tutan
Yüzün tarih kitaplarından eski
Bakışların parçalı bulut
Ben gecenin ucundan
Sen şiirlerin ellerinden tut...