En son ne zaman kalemi elime aldığımı hatırlamıyorum bile. Aniden içimde doğan ve karanlığın içinde ateş böceklerinin ışıldamaları gibi bir an yanıp ardından gelen anda sönen fikirler ile eylemler benliğimi ele geçirmiş durumda. Aslında yazı yazmak dahi istemiyorum. Çünkü kelimelerin akışına kendimi bıraktığım zaman saf kendim olabiliyorum.