Sebahattin Ali kitaplarından favorim olan kitaptır kendileri. Romanın karakterleri Ömer, Macide ve Bedri. Kendi dünyalarında kendilerini aramaya çıkmış ve kaybolmuş, düşmüş içi dolu üç şeytan. En masumları Bedri. hayatının kenara itilmişi asla ortasında bulunmayanı Macide. ve en kaybolmuşu Ömer. Ömer'i küçük bir şey bile heyecanlandırabilir. içinde bir kainat taşır. Ve bir yaprağın ardında koskoca dünyayı görmeden yaşar. Ömer’in Macide’ye olan aşkı. Ömer’in o kocaman karanlığın arasında yalnız içinde bulunan bir ışıkla dolaştığı yerde ilk gördüğü ışıktı Macide. “Hayatın daha ne demek olduğunu bilmeyen bir insana yaşamak isteme arzusunu hissettiren şeydi aşk.” diyordu. Yaşamaktan değil daha çok yaşayamamaktan dolayı hayattan çekilmişliğin ve aniden ortasına atılmışlığın şokuyla; “Bazen bütün insanları boyunlarına sarılıp öpecek kadar seviyorum bazen de hiçbirinin yüzünü görmek istemiyorum.” diyordu. “İnsan dünyaya sadece yemek, içmek, koynuna birini alıp yatmak için gelmiş olamazdı! Daha büyük ve insanca bir şey lazımdı.” Daha büyük ve insanca! Birkaç sözcük insanın şakaklarını zonklatabilir. Benim ve sizlerin. Nefes aldığımızı duyumsadığımız andan itibaren yaşayan bir manaydı bu. Daha yüce. Belki insanüstü...

İçimizdeki ŞeytanSabahattin Ali · Yapı Kredi Yayınları · 2019173,4bin okunma

·

4 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ayşenur