Bir insan her şeye yabancı olabilir mi? İnsanlara, sevgilisine, annesine, komşusuna, arkadaşına ve en önemliside kendisine...
Karakterimiz her şeye yabancı. İnandığı her hangi bir şey yok. Yaşama amacı yok. Var olma sebebi yok. Onun için bir tanrı da yok. Yokluk içinde var olmanın bir nedeni olduğunu da düşünmüyor.
Böyle birinin önce annesinin cenazesindeki duygusuzluğunu sonra da kendi mahkemesindeki boşvermişliğini düşünün. Kendi felaketini hazırlamış olabilir...