milyon kere ayten şiirinde ayten yerine felsefe koyunca da güzel gidiyor. kavuşulamayan, anlaşılamayan, bir türlü bir araya gelemeyen ama hep dilde olan olarak felsefe. hatta öyle ki şiirdeki gibi ayten'e varmak için araya bin türlü teşbihi yerleştirir ümit yaşar oğuzcan. ve söylenen odur ki kendisi hem yaşamını hem kendini -zahiren- beğenmeyen bir adamdı da ondan bütün bu felaketler oldu - evlat acısı, eş sancısı ve sair- işte aynen öyle de kendini çirkin görmek, kendini buna yakıştırmamak, dolaylamak, uzaklaşmak, tali yolları seçip asli yolu terk etmeye bir sebep olarak yeter bile. biz o kadar mı çirkiniz de yakıştıramıyoruz kendimize güzeli?
··
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.