Kitabı ilk elime aldığımda, örgü yumağının ucunda ilmek ilmek örülen bir ev hikayesi diye düşündüm. İçinde kimler var ne yaşadılar, sıcak bir yuva mı oldu onlara yoksa buzdan duvarlarla mı çevreledi içlerini. Evsizler miydi, ev arayışında mı, evinden uzakta olanların hasreti miydi konusu? Ama bir baktım evlerini yüreklerine gizlemiş iki dostun EL CAMINO DE SANTIAGO yürüyüşünü anlatan bir yol hikayesi... (geçmişi orta çağa dayanan hıristiyan katoliklerin manevi ve dini amaçla yürüdükleri ve Santiago Compostela Katedralinde son bulan hac yolu.) . Sadece geçmişini yüklenip yola çıkan Seher; ağırlık olmasın diye yanına hiçbir eşya almasa da, zihni taşıması zor ve ağır yüklerle doludur. Her konakladığı otelde, attığı her adımda yüklerinin hiç değilse birazını bırakmak ister gibi ilerlese de, çocukluk, gençlik anıları da onunla birlikte gelir.. . Daha ilk satırlarından okuyucuyu yollara düşüren; yoldayken de dipte, çok altlarda kalan, unutulmayan ama hatırlanmak da istenmeyen, acıtmayan bir yaranın izi gibi görmezden gelinen, derinlerde, isli, puslu, bulutlu ne kadar anı varsa düşündüren, yolun meşakkati ile zihnin karışıklığını harmanlayan kurgusuna öyle kapılıyor ki insan; yolun da kitabın da bitmesini hiç istemiyor. . Çok keyif aldığım bu okuma yolcuğunda kalemine bir kez daha hayran kaldığım yazarın @nnerminyildirim bu yolculuğu bizzat yapmış olması da içimdeki gezgin ruhu depreştirdi. . Severek okuyacağınızı düşünüyorum, keyifli okumalar

EvNermin Yıldırım · Hep Kitap · 20203,560 okunma

·

19 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Azade