Ey varlığıyla yokluğu bir yabancı!
Sen benim duyduğum her yalanı,
Yeryüzünden silecek kadar inandığım gerçeğimsin.
Ah gecenin zifirî karanlığında boğduğum hüznüm,
Tahta penceremin önünde saatlerce oturup,
O dar patika yolda yürüyen adımlarını gözlediğim,
Ayak basacağın yolun üstündeki çalıların sesine kulak