Yeni dünya Sabahattin Ali' nin bir diğer öykü kitabı. Diğer öykü derlemesi kitaplarını da okuyalı uzun zaman geçmedi. Öykü anlatımı gerçekten insanı tesiri altında bırakıyor. Tasvirler, betimlemeler ve olay kurgusu ders niteliğinde. Birçok öyküsünü kısa film izler gibi okudum. Edebi olarak benim gözlemleyemediğim daha bir çok incelikler muhakkak mevcuttur. Lakin tesiri altında bırakan bir diğer husus ise sürekli insanın canını acıtan, yürek burkan sahnelerle dünyaya bakan ve dünyayı adeta dikenli bir gözlükle seyreden yazarın insanı değerlendirirken ki tek boyutluluğu. En acılı dram filmlerinde dahi tatlı anlar barınır, en kötü insanın dahi güzel bir yönü şakacı bir tavrı vardır. Sabahattin Ali'nin Kağnı, Ses, Yeni Dünya ve diğer kısa öykülerinde ise önüne geçilmez bir acı var. Öyküler, karakterler, mekanlar, zamanlar değişiyor ancak iç sıkıntısı, hüzün ve kahır baki kalıyor. Bir an evvel bitireyim de son bulsun artık bu çile diye düşünmeye başlıyor insan. Elbette bu eleştiri benim olayları ele alış perspektifimle ilgili de olabilir. Yahut yazar acıların sesini duyurmak için bu tür bir yol haritası çizmiştir kendine. Sürçü lisan ettiysek affola.

Yeni DünyaSabahattin Ali · Karbon Kitaplar · 201927,5bin okunma

·

7 görüntüleme

mehmet ötegen

@mehmet_otegen ·

3yıl

Esasen öykülerinden birinde bu tür serzenişlere yer vermiş yazar. ''Ne zaman haksızlıklar, yoksulluklar son bulur insanoğlu hakkettiği şekilde yaşayıp gider bu dünyada o zaman bende acı öyküler yazmayı bırakırım'' demiş. Ancak halkın uğradığı sosyal ve ekonomik sıkıntılara parmak basan birçok yazar var. Yaşar Kemal var mesela. Onun kitaplarında da kötü karakterler var haksızlık yapan. Ama o kötü karakterlerin de ilkeleri var. Parasını gasp eden ağasından hesap soran ırgatlar var. Yine hesap soran ırgat da haksızlığa çanak tutabiliyor. Her karakteri her vakayı sorguluyor ve sorgulatıyor Yaşar Kemal.

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

mehmet ötegen