" Bekâ, Ba, kaf ve ya tek köktür ve 'devam' demektir. Dilci Halîl şöyle der: 'Bir şey baki kaldı denilir. Bu yok olmanın zıddıdır.' İbn Sıkkît şöyle der: 'Bekâytü fülanen, yani falancayı gözettim ve bekledim.' Beklemek, direnç ve sürekliliğin bir türüdür. "
- (Mucem)
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.