Ne demişti Ebubekir Dede : Külliyen bir sırdı Aşk, tekildi, özgeydi... Muhatabının karşılığına dahi ihtiyaç yoktu... Kederi de ızdırabı da, firkati ve hicranı da aşığa aitti...
Sayfa 202Kitabı okudu
·
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.