'Yazar bir kez bile özel bir sevgiyle aynı sözcükleri sıkça tekrarlama,araya sıkça yersiz bir şekilde heyecanlanan karakterler sokma,zavallı insan kalbinin anatomisini sıkça çıkarma gibi yollara başvurmuyor' şeklinde bir eleştiride bulunmuş 1949 yılında o dönemin eleştirmenlerinden S.S. Dudişkin... Kitabı okuyunca ben de aynı düşünmüştüm, okurken gözlerim duygusal hezeyan geçirme , ayılıp bayılma sahnesi aradı hatta. Ama bu kitapta başrol ,kanallarıyla Petersburg,Beyaz geceler ,duygular ve insan psikolojisi... Özlem,utanç,sevgi,aşk,bağlılık,pişmanlık ,fedakarlık ve hayal kırıklığı... Kahramanlar bu duygularla boğuşuyorlar kitap boyunca. Fakir ve yalnız bir gencin ,tekdüze yaşamında bir kızla karşılaşması ,kıza aşık olması ve ikisinin birbirlerine olan duyguları anlatılmış kitapta. Ben severek okudum ,şimdiye kadar okuduğum Dostoyevski kitaplarından farklı buldum. Ama bir romana benzerliğini de yakaladım.Kitapta anlatılan bir olay, 'Ezilenler' kitabına göz kırpıyordu sanki.

Beyaz GecelerFyodor Dostoyevski · Can Yayınları · 201975,4bin okunma

·

9 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

duygu yener