Gerçekliğin seyreldiği, silikleştiği, sertliğinden arındırıldığı, köşelerinin yontulduğu, sanallığın bir hafifleme aracına dönüştüğü bu toplumda felaket huzur kaçırıcı bir ağırlık olarak görülmektedir. Her türlü felaketin medyatik bir kayda indirgenerek, seyirliğe dönüştürülerek, televizyonda sigorta şirketlerinin reklamlarıyla birlikte gösterilerek taşıdığı sarsıcı boyuttan arındırıldığına tanık oluyoruz. ''Normalliğin'' kurumlaştığı postmodern toplumda kendi içindeki acıya duyarsızlaşan, kendi iç yıkımının üzerini örtmeye çalışan birey yakın çevresindeki ve dünyadaki felaketlere karşı da kayıtsız bir dönüşüyor.
Sayfa 86Kitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.