Mahalle Kahvesinde Sait Faik ile sohbetimiz devam ederken en son az şekerli bir kahve istediğimi söylemiştim.İhtiyar kahveci, gözlüklerinin üstünden bana baktı. "Az şekerli kahve içecek beye bak" dedi içinden. Bizi hor gördüğünü anladım ama neylersiniz hanımlar, beyler. Kahve içmek bizim de hakkımız değil mi? Hem az şekerli içeceğiz ki 40 yıl hatırı olsun değil mi? Yoksa insan tatlı şeyleri pek çabuk unutuyor vesselam. Dostlukları, sevgileri, arkadaşlıkları pek kolay unutur iken yaşadığı acıları kolay kolay unutmaması gibi. Eh neyse eski hikayelerden konuştuk, yeni hikayelerden konuştuk. Ama artık bana müsaade diyerek kalktım kahvehaneden. Hesabı bardak altına bırakarak yola düştüm Tanrı tanımayan bir şehire..
