AYŞE ARIKASLAN yorumladı.
YAZMIŞ OLDUĞUM YARIM KALAN KİTABIM BÖLÜM 1 "KENDİ HAYAT HİKAYEM"
Korkular... Küçük kalbinin korkudan atış sesleri, hayata hep korkuyla bakan, ağlayan bir çocuk. Hayatın ona doğar doğmaz attığı bu tokatla başladı yaşamı... Henüz 3 yaşındayken kaybetti, masalının kahramanını, yani babasını. Babasının ölüm haberini duyan bir çocuğun hıçkırıklı ağlayışları ile başlıyor hayat onun için. Babasının ölümünden 9 gün sonra doğum günüydü...
Hayalleri, planları babasıyla birlikte resminin olduğu doğum günü pastası bir mumu üflemişcesine uçup gitti. Günlerin hızla geçmesini bekleyen ve ölümün sessiz çığlıklarından habersiz, bir çocuk.
Aslında yaşam onun için şimdi başlıyordu. Çünkü onun masalının kahramanı artık yoktu. Hep bir umutla her gün geleceğine inanıyordu.Ta ki annesinin ona söylediği bir kaç kelime ile umudunu kaybediyor ;
- '' Artık baban gelmeyecek oğlum, o öldü.'' dedi, ağlayarak.
Damon ölüm kelimesinin kavramını bilmeyecek kadar ufaktı. Annesinin gözlerinden düşen her bir damla artık babasının geri gelmeyeceğine şahitlik ediyordu, annesinin göz yaşlarını minik elleri ile silerek ;
- '' Ne olur anne, sen ağlama, söz bir daha babamı sormam. Ne olur ağlama ANNE '' dedi, titrek ve korku dolu bir sesle.
Ve o günden sonra ölüm kelimesi her aklına geldiğinden annesinin göz yaşları aklına geliyordu...
··
230 görüntüleme
Beğenilirse 2. Bölümüde paylaşırım. Yorumlarda belirtirseniz sevinirim.
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
'' Ne olur anne, sen ağlama, söz bir daha babamı sormam. Ne olur ağlama ANNE '' dedi, titrek ve korku dolu bir sesle.
_Çaresizligin son safası
"Emeğine sağlık kardeşim devamını memnuyetle bekleriz. Yolun bahtin açık olsun..
Bu yorum görüntülenemiyor
Başarılı, tebrik ederim 👏🏻👏🏻👏🏻
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.